اشکوری شعر
زادگاهم اشکور
سرزمینی پر هنر
اشکور یعنی حضور مادران
رنج و زحمتهای پاک صالحان
اشکور یعنی شعور یعنی تفکر هم وفا
اشکور یعنی سراسرمردمان با صفا
اشکور یعنی هنرمندان ناب
اشکور یعنی زنان چوخه تاب
اشکور یعنی که کوچ گالشان
باصدای قورچه های قاطران
اشکور یعنی کولاگیر،شوله و چادرشب
اشکور یعنی تلاش باکار و تعب
اشکور یعنی صدای گالشان
هی هی آن گله دارن جوان
چون گذرگاهت شود گرمابدشت بی خطر
بایداز‌سی پل گذشت تا تاش سر
اشکور یعنی که سبز است رومدشت
باید از راه های پر پیچش گذشت
بعداز آن از مازودره کن گذر
هست آنجا زادگاه رادمردان ظفر
دارد آنجایک شهیده چون گوهر
آری او هست افتخاربانوان اشکور
درمسیر راه سرای ورسووخرسندکلایه
تانباشد لحظه ای دردلت غم وگلایه
اشکور یعنی سلکابن در جوارش لیلکی
سولکاتله ببین با صخره های فلکی
اشکور یعنی که لرده قریه ای در اختفاست
گرچه آنجا خاطره ها مان بجاست
اشکور یعنی صفای مرکزش
مردمان ناب و فرهنگ پرورش
آن که خوانندش دهستان شوییل
باشد آنجا دکتری همچون عقیل
این محل دارد شهیدان ظفر
هم پدر باشد شهید و هم پسر
آن شهیدان سرافرازوطن
هم امیر وقنبرش گیو وتهمتن
همچنان دارد شهید دیگری
در زمان جنگ بود نام آوری
او شهید اول شهر رحیم آباد شد
ابتدای جنگ اول نام او آزاد شد
یک شهید نوجوان باصفا داردشوییل
نام او جاویدباشد،راه او ماندجلیل
یک بسیجی شهید بخشنده ی نام آشنا
یک شهید بامقام هم از شهیدان منا
نام شوییل باطلوعی زنده شد
مهرشامل تاابدپاینده شد
مردعرفان دارد اینجانام اوعدنانی است
من چه گویم گفته هایش کاملاعرفانی است
خفته اینجاشاعرشعرسماموس بلند
نام اووشعراوهمواره درشوروشرند
اشکوریادآورنام یلان
دشتکش داردمدیروقهرمان
درکتاب کشتی گیلانیان
نام آنهاهست با نام آوران
اشکوریعنی زراکی ودکل بالای آن
درصفای لالیکام وچشمه آب سردآن
چون ز شوییل بگذزی بینی بهشتی تازه تر
نام آن کیکاووس باسنگهای سربسر
دارداآنجا یک سفیرپرخبر
باشداوبس افتخار اشکور
اشکویعنی دتورسرتازه آباد
اشکوریعنی گیلاچاکان شاد
اشکوریعنی شفیع آبادوهم مومن زمین